Τιμαλφής απολησμονημένη παιδικότητα.
Αναμνήσεις μεταμφιεσμένες σε θηριώδη σώματα.
Όνειρα τρομαγμένα απο το ψεύδος των υποσχέσεων.
Απολεσθείς παράδεισος…
Οι μνήμες άτρωτες φώλιασαν στο κενό.
Προσμετρούν απουσίες σε κρύες εσοχές κακομορφισμένες.
Έχω εγκατασταθεί στα ρυπαρά σπλάχνα της εγκατάλειψης.
Με μάτια έκπαγλα αντικρίζω αόρατες παρουσίες, αφουγκράζομαι βουβές σιωπές.
Σάρκινος βράχος ριζωμένος στο κηπάριο της μοναξιάς.
Λευκά μοναχικά κελιά ίδιες ξεχερσωμένες στέπες.
Ο χρόνος, συλλέκτης νεκρών στιγμών.
Θνητός ο έρωτας έχει μετουσιωθεί σε μια αιχμηρή προεξοχή στους τοίχους που δομήθηκαν απο υλικά αθανασίας.
Εύγλωττοι ίσκιοι αναδεύονται ολούθε, ίδιοι απολιθωμένοι κούροι.
Το κορμί άνυδρο. Αντίσταση σε ένα συμβιβασμό απομίμησης.
Αποχαλινωμένη η ψυχή ξεσπά σε μια παράφορη βλάστηση.
Τιμωρός της καλλονής του θανάτου.
Τάμα σε έναν διαφθορέα.
Λάφυρο της συντριβής, ακρωτηριασμένοι φόβοι…
