Ο Παναγιώτης είναι το πρώτο θύμα, της αιμομικτικής σχέσης, μεταξύ των αδελφών, Αρετής και Βαγγέλη (βιβλίο 1ο -1ο της τετραλογίας) «Της σποράς της μαύρης όργωμα» ( 1830 – 1891 Κυνουρία – Σπάρτη – Καλαμάτα – Πορταλιάνοι – Πάραθος Μεσσηνίας) κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΑλΔε.
Τα συμπτώματα του, συνηγορούν, ότι έπασχε από χορεία του Χάντινγκτον ( Huntington)
Ο γιός του Παναγιώτη, Βασίλης, αρρωσταίνει και αυτός ( 3ο βιβλίο “Το 7 της λύτρωσης αργεί) και κληρονομεί στα περισσότερα παιδιά του την ασθένεια.
Το 2ο βιβλίο μου (2ο της τετραλογίας κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΑλΔε) «Δάκρυα διαμάντια» ( 1915 – 1922 Σύμη – Μάκρη, Λιβίσι, (Μικράς Ασίας) – Κύπρος – Σμύρνη – Εσωτερική Τουρκία.) με αληθινά γεγονότα και ήρωες, από την πλευρά του άλλου γεννήτορα.
Ο μεγάλος γιος του Βασίλη, ο Δημήτρης, παντρεύεται και κάνει πέντε (5) κόρες και ένα γιο.
Ο τρεις κόρες του και ο ίδιος, αρρωσταίνουν και πεθαίνουν είκοσι (20) κιλά ο καθένας και με δυο μάτια μαύρα ολοστρόγγυλα, ανοικτά, από Χάντινγκτον.
( βιβλίο 3ο «Το 7 της λύτρωσης αργεί» )
Ο τίτλος του 3ου βιβλίου, που είναι και ο γενικός τίτλος της τετραλογίας μου «Το 7 της λύτρωσης αργεί» είναι από τα λόγια ενός νευροχειρούργου στην Ελλάδα, όταν εξέτασε το τελευταίο θύμα από την ασθένεια, μέχρι τώρα.
Τότε 1993 περίπου, μπορεί ακόμη και τώρα, ο λαός και η επιστήμη, «έδιναν» ένα περιθώριο 7 γενιών, για να εξαλειφθεί η «κακιά» κληρονομική ασθένεια.
Με την ανακάλυψη του DNA, πολλά έχουν αλλάξει και αναθεωρηθεί.
Επί πλέον, έχουν δοθεί στον Huntington και άλλοι προσδιορισμοί, ( εκτός της αιμομικτικής, που αμφισβητείται) αλλά πάνω από όλα έχει δοθεί η ελπίδα ότι με προγαμιαίο έλεγχο μπορεί να ανιχνευθεί το χαλασμένο κληρονομικό γονίδιο και για άλλες κληρονομικές ασθένειες.
Έτσι γνωρίζοντας, προφυλάσσεις τους απογόνους σου, από μια τρομερή εκφυλιστική ασθένεια του κεντρικού νευρικού συστήματος.
Επί πλέον, σε εξωσωματική κύηση, είναι δυνατόν να ανιχνευθεί το γονίδιο, να «πεταχτεί» και να πάψει να κληρονομείται.
Η χορεία του Χάντινγκτον, ( που θα είναι πιο παραστατική, πραγματική και έντονη στο 3ο βιβλίο «Το 7 της λύτρωσης αργεί») στην Ελλάδα εντοπίζεται, στην Μεσσηνία, νομό Λασιθίου – Κρήτης, νότια Ιταλία, νότια Γαλλία και αλλού. Υπάρχει μια υποψία – ανάλυση της αλυσίδας από την εξέταση του DNA, ότι Κρητικοί σαν μετανάστες, πριν 170 χρόνια περίπου ή και περισσότερα, την μετέφεραν στον Μεσογειακό νότο.
Στην Αγγλία, σε μια άλλη μορφή, είναι και επώδυνη, με αποτέλεσμα, πριν χρόνια, οι συγγενείς των Χαντικτενικών, να ζητήσουν ΕΥΘΑΝΑΣΙΑ, για τους άτυχους συγγενείς τους.
Προκαταλήψεις, άγνοια, κοινωνική απομόνωση, φόβος, συνετέλεσαν μέχρι τις μέρες μου, να θρηνεί, σε κάθε γενιά θύματα.
Θέλω να βοηθήσω, θέλω να στείλω πανανθρώπινο μήνυμα.
Μπορούμε να αποφύγουμε την μετάδοση, αρκετών κληρονομικών ασθενειών, αρκεί είμαστε ενήμεροι.
Τώρα με την τηλεόραση, το διαδίκτυο, έχουμε την δυνατότητα να το κάνουμε.
ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟΣ, ΠΡΟΓΑΜΙΑΙΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ.
Ενδόμυχα επιθυμώ να κριθώ και ως συγγραφέας. Δεν είναι ματαιοδοξία μόνο. Συνεχίζω να γράφω, έχω πάρα πολλές δυσκολίες με την έκδοση των βιβλίων μου για πολλούς και διαφόρους λόγους.
Μέσα στον Μάρτιο 2015 θα κυκλοφορήσει το 3ο μου βιβλίο, το «Το 7 της λύτρωσης αργεί» (1900 – 1996) Χίος – Σμύρνη – Πειραιάς – Δραπετσώνα – Κοκκινιά – Κορυδαλλός) από τις εκδόσεις Αστάρτη, βασισμένο σε αληθινά γεγονότα.
Η τετραλογία θα κλείσει με το βιβλίο «Αλύτρωτα πνεύματα» που θα κυκλοφορήσει προσεχώς.
Έχω έτοιμα δυο ακόμη βιβλία.
Το 5ο με τίτλο «Στη χώρα του κόκκινου κύκλου» είναι βασισμένο και σε ιστορικά γεγονότα με επίκεντρο τη Μάνη από το 1938 – 1949.
Το 6ο που το θεωρώ και «ναυαρχίδα» μου με τίτλο «Στη σκιά του πεύκου» και αυτό βασισμένο και σε ιστορικά γεγονότα με βάθος χρόνου από το 1770 Λάρισα – 1917 Batruun Λίβανος.